donderdag 18 januari 2018

Zondag 29 oktober 2017

We zijn ongeveer heel de vakantie rond half 9 opgestaan. We ontbeten met een banaan en gingen daarna op pad. We reden eerst naar de boulevard van Rincon de la Victoria om bij daglicht te zien waar we beland waren. Dat viel niet tegen. Mooie zee, rustig strand, palmbomen en geen toeristen. 



Wel viel ons op dat er erg moeilijk te parkeren is. Er zijn best veel parkeerplekken, maar allemaal bezet. Dit was eigenlijk overal waar we kwamen zo. We hebben gelukkig geen enkele keer echt lang hoeven zoeken, want meestal hadden we het geluk dat er net iemand wegging zodat we die plaats in konden nemen. 



Nadat we over de boulevard gelopen hadden ontbeten we met churros. Het zaakje waar we gingen zitten was niet echt uitnodigend qua gezelligheid, maar had wel een erg authentieke sfeer. Het zat er afgeladen vol met Spanjaarden aan de churros met (erg zoete) chocolademelk of koffie en we konden nog net aan het laatste tafeltje aanschuiven. 




De churros waren prima en met een tevreden gevoel reden we door naar Nerja waar we wilden lunchen.


In Nerja parkeerden we de auto op een groot parkeerterrein en liepen in een kwartiertje naar het strand. Dit bleek een erg gezellige plek. Bij de eettentjes rookten de vuren met pruttelende pannen paella of spiezen met vis en de tafeltjes waren grotendeels bezet. De zee is er prachtig en de baai is omzoomd door hoge rotsen en laagbouw met schattige witte huisjes er tussenin. Langs het strand staan palmbomen, de water is blauw en het strand is een kiezelstrand waar je prima op kunt liggen. Er staan veel bedjes met rieten parasols en je kunt er waterfietsjes met glijbaan huren. In het hoogseizoen zal het er ongetwijfeld te druk en te toeristisch naar ons zin zijn, maar nu was het gezellig.




We aten een lekkere paella bij Chiringuito Ayo. Voor € 7,50 kreeg je een bord vol en als je nog meer wilde kon je langs de pan lopen voor nog een portie (lees hier meer over ons bezoek aan Ayo).



Na het eten reden we door naar het strand bij Maro. Daar konden we heel dichtbij parkeren en liepen we in een paar minuten naar het strand beneden aan de klif. Dit strand was beduidend minder toeristisch dan dat van Nerja. Het is ook iets kleiner en er is alleen een kleine strandtent waar je iets kunt eten en drinken.



We hadden heel enthousiast onze snorkels meegenomen, maar er was niet zo heel veel vis te zien. Het water was ook net niet helder genoeg. Maar we zijn inmiddels ook wel een beetje verwend door onze snorkeltrips in Azie. Het was wel heerlijk om in zee te zwemmen. Het water was weliswaar ijskoud, maar er dreven geen vieze slierten in het water en er waren geen kwallen. Je kunt heel dicht bij de kust al zwemmen omdat de bodem vrij snel afloopt en er staat weinig stroming. Het was ook superlekker weer, zeker 24 graden. Het is zo'n gek gevoel om ineens weer terug in de zomer te zijn, maar zo lekker!



Aan het eind van de middag zaten we nog heerlijk op ons terras en tegen een uur of half 10 vertrokken we voor het avondeten naar El Tentiro, een restaurant dat ons van diverse kanten aanbevolen werd. Obers lopen er rond met borden eten waarbij ze roepen wat ze te bieden hebben. Je kunt dan een seintje geven als je een bepaald bord wilt hebben. Aan het eind van de avond wordt er gekeken hoeveel borden je hebt en die reken je dan af. Het was er alleen zo rustig (lees er zaten 2 mensen) dat we besloten door te rijden naar een volgend restaurant. Ook El Cabra was ons aangeraden en daar zijn we zonder al te veel onderzoek gaan zitten. We bestelden salade van gegrilde paprika, gefrituurde inktvisjes en sardientjes van een spies. De sardientjes waren erg goed, maar de inktvisjes waren baggervet en ongekruid en de gegrilde paprika stelde ook niet echt veel voor. Beetje een tegenvaller dus.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zaterdag 28 oktober 2017

We vertrokken om half 3 met de bus naar Schiphol om daar keurig op tijd met het vliegtuig naar Malaga te vertrekken.  De vlucht verl...